جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی

سلام،
وبلاگ امروز را مزین می‌کنم به شعری از عطار نیشابوری که جناب شجریان آن را در دستگاه سه‌گاه اجرا و در آلبوم  آسمان عشق عرضه کرده است:


جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی
دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی

چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو
بر بوی وصال تو، دل بر سر جان تا کی

نامد گه آن آخر، کز پرده برون آیی
آن روی بدان خوبی، در پرده نهان تا کی

در آرزوی رویت، ای آرزوی جانم
دل نوحه‌کنان تا چند، جان نعره‌زنان تا کی **

بشکن به سر زلفت، این بند گران از دل
بر پای دل مسکین، این بند گران تا کی

دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند
خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی

ای پیر مناجاتی در میکده رو، بنشین
دربار دو عالم را این سود و زیان تا کی **

اندر حرم معنی از کس نخرند دعوی
پس خرقه بر آتش نه، زین مدعیان تا کی

گر طالب دلداری از کون و مکان بگذر
هست او ز مکان برتر، از کون و مکان تا کی **

گر عاشق دلداری، ور سوخته یاری
بی نام و نشان میرو، زین نام و نشان تا کی

گفتی به امید تو، یارت بکشم از جان
پس یارکش ار مردی، این بانگ و فغان تا کی **

عطار همی بیند کز بار غم عشقش
عمر ابدی یابد، عمر گذران تا کی **

** این ابیات در آواز نیامده است.